Een fietstocht heen-en-terug naar Lausanne met in het midden een vierdaagse trektocht in de Alpen: het was een weergaloze reis geweest. Een niet aflatend verlangen naar de weg had mij onafgebroken voortgedreven, de drang om te ontekken was onstuitbaar. In de dagen na mijn thuiskomst kon ik mezelf al bijna niet meer voorstellen wat ik eigenlijk uitgespookt had en hoe grandioos het allemaal geweest was. Het was surrealistisch. 

Ik dacht terug aan de spektakellandschappen in de Alpen, aan de bijna sacrale ingetogenheid die heerste op de groene vlaktes van de Haut-Jura, aan de volmaakte rust in de bossen van Bourgondië op een een frisse nazomerochtend. Tijdens die vele lange maar zalige uren op de fiets  kon ik op exact hetzelfde ogenblik zowel overmand worden door gevoelens van intense sereniteit, zoete betovering en totale opwinding. Op de fiets komen alle goede gedachten samen. Op de fiets sluit ik vrede met mezelf, en met de wereld. 

En toch... De aanblik van de agro-geïndustrialiseerde Elzasvlakte met haar massale, door pesticiden platgespoten maïsmonocultuur, de confrontatie met de wild om zich heen  grijpende en onstopbare verstedelijking rond het Meer van Genève, het beeld van een totaal en schijnbaar onomkeerbaar verval van de dorpen in de Franse Ardennen: het zijn maar enkele van de vele indrukken die mij doen stilstaan bij de staat waarin we onze wereld eigenlijk gebracht hebben - in de rotzooi genaamd Antropoceen. We heersen over de wereld, maar tegen welke prijs? Al fietsend komen de vragen. Waar leidt dit allemaal heen? Niemand lijkt een echt een idee te hebben en soms lijkt het of we gewoon allemaal langzaam gek worden.

En ik? Ik word niet gek, fietsen is mijn therapie. Op de fiets wordt het grotere plaatje zichtbaar. Al fietsend probeer ik grip te krijgen op een wereld die zichzelf niet in de hand heeft. Mijn plaats is de weg en fietsen is mijn weg naar Verlichting. Op de fiets tel ik mijn zegeningen. 

Enig idee waar ik ik het in godsnaam over heb?

Deze blogpost verscheen in andere vorm eerder op de persoonlijke blog van Toby.