26 June 2019

Koffiezetten bij ochtenddauw

door Zomer Zonder Vliegen (Gast)
Inspiratie
26 June 2019

Koffiezetten bij ochtenddauw

door Zomer Zonder Vliegen (Gast)

Ik kreeg er meer en meer een dubbel gevoel bij: verhalen over hoe gezond een fietsreis is, hoe aangenaam het trage ritme aanvoelt, hoe één je je voelt met de natuur. Het is de praktische eindnoot van die verhalen die het 'm deed. Fietsen in Albanië? Brussels Airlines brengt je in vier uur voor slechts zeventig euro heen en terug! Hoe traag, gezond en schoon is je fietsreisje dan nog?


Mijn vriend en ik zijn drie jaar geleden begonnen met fietsreisjes. Zo fietsten we tot in Noorwegen maar terug naar huis gingen we met het vliegtuig. Meer en meer beseffen we dat vliegen in combinatie met fietsen een contradictie is. En dat het tegenstrijdig is met onze dagelijkse levensstijl, energiezuinig, zonder vlees en met een abonnement bij de zelfplukboerderij, op de fiets voor woonwerkverkeer en met niet te veel spullen. Maar we zijn niet fanatiek, we doen het vooral omdat we er zelf gelukkig van worden. In het niét nemen van een vliegtuig zijn we ook niet fanatiek, al willen we er meer aandacht aan schenken. 

Gratis citytrips
Ik wilde dolgraag fietsen in Albanië – mijn grootouders achterna die dit in 1994 deden, maar Albanië is niet naast de deur. Toch zijn we erin geslaagd het vliegtuig te laten voor wat het is. De voordelen? Het aanpassen aan de mogelijkheden bleek gewoon een leukere fietsroute op te leveren, we zagen andere landen, ontmoetten meer mensen en kregen enkele citytrips cadeau. En het nadeel? We moesten iets meer verlof nemen voor de langere heen- en terugreis. Maar eigenlijk duurde onze reis gewoon langer. Want cliché of niet, het onderweg zijn is deel van de reis.

Albanië? We waren vooraf wat bang om de fiets op de trein mee te nemen, maar alles verliep vlotjes. Omdat de fiets vaak niet mee mag op de snelle intercities - tenzij je de fiets uit elkaar haalt, namen we tragere treinen. In Keulen namen we de nachttrein naar Innsbruck van daaruit treinden we overdag verder naar Bologna en Ancona. We zwommen in de Adriatische Zee en namen de nachtboot naar Igoemenitsa in Noord-Griekenland. Van daaruit fietsten we doorheen Albanië tot in Zuid-Montenegro. De terugreis ging van Podgorica naar Belgrado en Boedapest – alweer citytrips! Het laatste stuk tot Gent deden we met de FlixBus. Met een overstap in Praag en stops in Bratislava, Duitsland en Nederland doorkruisten we heen en terug maar liefst twaalf landen. Als dat geen reizen is!

Lokaal
Fietsreizen draait – naast de natuur – ook om de manier van reizen. Hoeveel geniet ik niet van het onderweg zijn, van de vrijheid van de fiets, het wildkamperen, koffiezetten bij ochtenddauw, het afzien op steile wegen en de ontlading op die ene bergtop. Dan wordt de natuur plots heel groots. Het is niet nodig om daarvoor aan de andere kant van de aardbol te zitten. Is Frankrijk niet een van de mooiste landen van Europa? Vanaf nu kijken we eerst waar de trein, bus of boot ons kan brengen en niet omgekeerd. Moeten we niet met zijn allen lokaler leven?

Het verhaal van ZZV-fan Stefanie de Puydt verscheen eerder in een iets langere versie in het magazine van De Vakantiefietser. Zelf ook reisverhalen of tips? Mail ze ons!