‘Wat weet u over Moldavië?’ ‘Euhm… Land in Oost-Europa, hoofdstad is Chisinau, of zoiets…. en STOP’.

Het zou zo een beslissende scène kunnen zijn in de Slimste mens ter wereld. Want wie kan er nu vijf dingen opnoemen over dat onbetekenende land, geprangd tussen Roemenië en Oekraïne? En hoeveel mensen kiezen überhaupt Moldavië als vakantiebestemming? Het bier in de hoofdstad Chisinau is goedkoop, er staan eeuwenoude kloosters in het land, de wijn is er goed en in het niet-erkende deelstaatje en relatief ontoegankelijke Transnistrië is Lenin nog steeds de grote volksheld, maar verder?

Niet alleen omwille van haar ligging in een uithoek van Europa zal het land nooit een toeristische hotspot worden. Voor de verwende reiziger heeft het glooiende, groene landschap weinig spektakelwaarde te bieden – niets dat je elders in Europa niet vindt. Cultureel-historisch leunt Moldavië sterk aan bij grote broer Roemenië, maar dat land heeft van alles meer, mooier en bekender.

Ik was al meer dan een maand onderweg toen ik met de bus uit Odessa in Chisinau aankwam en van daaruit terug naar Roemenië fietste.  Ik was maar 24 uur in Moldavië, maar toch was ik er graag. Het was gewoon goed, en dat was al meer dan goed genoeg. Mijn oververhitte reizigersgeest kwam er tot rust, ik had mijn portie spektakel wel al gehad. Moldavië: bescheiden land, bescheiden schoonheid, en ik hou van bescheidenheid.

Het land toont niet veel ambitie om de toeristische infrastructuur uit te bouwen en heeft er ook de middelen niet voor. Toerisme trekt sowieso een zware wissel op de authenticiteit van een land of een plek, wat de reisindustrie ook mag beweren.  Is het dan geen prikkelende gedachte dat Moldavië op lange termijn misschien wel als winnaar uit dit niet-toeristische verhaal komt? De authenticiteit die er nu nog onmiskenbaar is gevrijwaard door het gebrek aan toeristische spektakelwaarde, alleen dat al vind ik een reden om onvoorwaardelijk van Moldavië te houden!